قيمت و ارزش هر کس به اندازه کارى است که مى تواند آن را به خوبى انجام دهد.

اشاره به اين که حسب و نسب، مقام و مال و پست هاى اجتماعى و رسمى هيچ کدام دليل بر ارزش انسان نيست.

ارزش واقعى انسان را کارهاى مهمى تشکيل مى دهد که از عهده آن بر مى آيد. جراحى بسيار ماهر، معلمى شايسته، شاعرى توانا، نويسنده اى قوى و فقيهى ماهر که مى تواند مردم را به احکام الهى آشنا سازد ارزش آنها به قدر همان کارى است که به خوبى از عهده آن بر مى آيند.

نه تنها در نزد مردم چنين است، در نزد خداوند هم کسانى قيمت و ارزش دارند که اعمال شايسته تر و مجاهدت هاى بيشتر و اصلاحات بهترى انجام مى دهند.

شرح حکمت 81

سخن حق و نيكو درختى است كه ريشه در عمق زمين دارد

در حالى كه شاخه هايش به آسمان سركشيده

و مردم از سايه و ثمره آن بهره مند هستند.

[ابراهيم: 24]

هشام بن سالم می‌گوید: مردی به حضور امام صادق(علیه السلام) شرفیاب شد، و عرض کرد: ای فرزند رسول خدا! آیا قبر جد و پدر بزرگوارت حضرت اباعبدالله الحسین را می‌توان زیارت نمود؟ امام صادق(علیه السلام) فرمود: آری. عرض کرد: پاداش کسی که قبر مطهر امام حسین(علیه السلام) را زیارت کند چیست؟ فرمود: اگر به امامت او معتقد باشد و از سنت و سیره آن حضرت پیروی کند، بهشت مینو پاداش او است. عرض کرد: اجر و پاداش کسی که در راه سفر به کربلا و زیارت قبر امام حسین(علیه السلام) بمیرد و از دنیا برود چیست؟ حضرت فرمود: از جمله پاداشی که به او عطا می‌شود این است که فرشتگان رحمت به تشییع جنازه او می‌آیند، حنوط و لباسش را از بهشت می‌آورند، بر پیکر او نماز می‌گزارند، بر او کفنی از بهشت می‌پوشانند، فرشی از گل و ریحان برایش می‌گسترانند، تنگنای قبر او از چهار طرف از پایین پا و بالای سر و چپ و راست بر او وسیع می‌گردد، از درون قبرش دری به سوی بهشت باز می‌گردد، و بوی عطر دل‌انگیز بهشتی فضای قبر او را پر می‌سازد، او در این شرایط روحانی و معنوی هست تا وقتی که قیامت فرا می‌رسد.

بحار الانوار، جلد 98 ، صفحه 78

 امام زمان (عجل الله فرجه) در زیارت ناحیه مقدسه درباره عاشورا و امام حسین( علیه السلام) میفرمایند:اگر روزگار مرا به تاخير انداخت و از ياري تو (در روز عاشورا) باز داشت، هر آينه من صبح و شام بر تو ندبه (گریه) ميکنم و به جاي قطرات اشک، بر تو خون گريه ميکنم

امام صادق (علیه السلام) میفرمایند: هیچ گریه کننده ای بر او (امام حسین) نَگِریَد مگر آنکه فاطمه(سلام الله علیها) را صِله کرده و حقّ ما (اهل بیت) را ادا نموده.

کتاب کامل الزیارات، ۸۱، باب ۲۶

پس هرگاه مومن در مصیبت امام حسین بگرید، حقّ امامی که بعد از آنحضرت باقی مانده را در آن فاجعه ادا کرده چون این کار موافقت نمودن با امام و تَسلّی دل اوست.

امام علیه السّلام، وقتى از جنگ صفین برگشت و به قبرستان پشت دروازه کوفه رسید رو به مردگان کرد و فرمود: اى ساکنان خانه ‏هاى وحشت زا، و محلّه‏ هاى خالى و گورهاى تاریک، اى خفتگان در خاک، اى غریبان، اى تنها شدگان، اى وحشت زدگان، شما پیش از ما رفتید و ما در پى شما روانیم، و به شما خواهیم رسید. امّا خانه‏ هایتان دیگران در آن سکونت گزیدند و امّا زنانتان با دیگران ازدواج کردند، و امّا اموال شما در میان دیگران تقسیم شد این خبرى است که ما داریم، حال شما چه خبر دارید؟ سپس به اصحاب خود رو کردند و فرمودند: بدانید که اگر اجازه سخن گفتن داشتند، شما را خبر مى‏ دادند که: بهترین توشه، تقوا است.

نهج البلاغه ، حکمت 130